Nieuws

De nieuwe Europese handhavings- en moderniseringsrichtlijn 2019/2161, ook bekend als de Omnibusrichtlijn, heeft tot doel de regels inzake consumentenbescherming te actualiseren en de rechtsbescherming van consumenten te verbeteren.

Europese richtlijnen zijn in beginsel gericht tot de lidstaten van de EU en de nationale wetgever moet de richtlijnen correct en tijdig omzetten in nationale wetgeving.

Daartoe moesten de EU-lidstaten uiterlijk op 28 november 2021 nationale uitvoeringsmaatregelen vaststellen. De nieuwe nationale wetten moesten op 28 mei 2022 van kracht worden. Nog niet alle landen hebben de Omnibusrichtlijn (de “Richtlijn”) geïmplementeerd, maar Nederland was op tijd!

Doel van de Richtlijn

De Richtlijn beoogt in wezen twee dingen.

Ten eerste een betere handhaving van de Europese consumentenvoorschriften. In de Richtlijn wordt het instrument van sanctionering verder aangescherpt, zodat alle lidstaten werkelijk doeltreffende en afschrikkende sancties kunnen opleggen voor inbreuken binnen de EU.

Ten tweede bevat de Richtlijn een aanpassing van de Europese consumentenvoorschriften om beter in te kunnen spelen op nieuwe, voornamelijk digitale ontwikkelingen. De Richtlijn wijzigt met name de regels die van toepassing zijn op onlinehandelaren en aanbieders van online marktplaatsen. Deze Richtlijn is dan ook van belang voor iedereen die actief is op de Europese online business-to-consumer (B2C) markt. Bovendien is de Richtlijn van toepassing op bedrijven die digitale inhoud of digitale diensten “gratis” aan consumenten aanbieden, dat wil zeggen zonder enige geldelijke betaling maar in ruil voor persoonsgegevens.

Belangrijkste wijzigingen

Digitale diensten die in ruil voor persoonsgegevens worden geleverd

Overeenkomsten voor digitale diensten waarbij de consument middels de verstrekking van persoonsgegevens “betaalt” voor die diensten, zullen onder de consumentenwetgeving komen te vallen, bv. clouddiensten of sociale media. 

“Dubbele kwaliteit”

Goederen die binnen de EU in verschillende landen in de handel worden gebracht en die er (qua uiterlijk) in die landen hetzelfde uitzien, moeten in al die landen ook dezelfde samenstelling en kenmerken hebben.

Transparantie 

Online zoekresultaten voor goederen en diensten moeten duidelijk zijn over de belangrijkste parameters die gehanteerd worden om de rangorde van de gepresenteerde aanbiedingen bepalen.

Aanbieders mogen geen gebruik maken van valse consumentenbeoordelingen en goedkeuringen, zoals “vind-ik-leuks” op sociale media, of anderen opdracht geven dit te doen om hun producten te promoten. Aanbieders mogen ook geen consumentenbeoordelingen en goedkeuringen manipuleren, zoals door alleen positieve beoordelingen te publiceren en de negatieve te verwijderen.

Aanbieders moeten consumenten informatie verstrekken over de vraag of de consument een overeenkomst sluit met een professionele handelaar of met een particulier en of de wetgeving inzake consumentenbescherming van toepassing is.

Prijsstelling 

Wanneer de prijsstelling wordt geïndividualiseerd (op basis van een algoritme), moeten consumenten hierover worden geïnformeerd. Wanneer een prijsverlaging wordt aangekondigd, moet daarbij ook de prijs genoemd worden die gedurende een periode van ten minste 30 dagen voorafgaand aan die prijsverlaging in rekening werd gebracht (“van/voor”).

Handhaving / rechtstreekse vorderingen van consumenten

Invoering van aanzienlijke, AVG-achtige boetes van ten minste 4 procent van de jaaromzet van de aanbieder in de betrokken lidstaat, of, indien geen informatie over de omzet beschikbaar is, boetes van ten minste 2 miljoen euro.

De Richtlijn bevat ook een nieuw rechtstreeks recht op individuele verhaalsmogelijkheden voor consumenten die schade hebben geleden door oneerlijke handelspraktijken.

 

Bovenstaande is een zeer beknopt overzicht van de belangrijkste wijzigingen die van kracht zijn geworden. Als u meer informatie wilt over de gevolgen die de nieuwe wetgeving voor u heeft, kunt u uiteraard altijd contact met ons opnemen.